بسم الله

Mindly

هرکسی ممکنه تو طول زندگی به بن‌بست های ذهنی برخورد کنه، میگم بن‌بست چون کلمه ی دیگه ای برای وصف این حالت پیدا نکردم.حالتی که از تعدد افکار مختلف، مغزت متوقف میشه و دیگه نمی تونی کاری رو پیش ببری یا به چیزی فکر کنی. چون افکار یا ایده های مختلفی به ذهنت هجوم آوردن که به ظاهر هیچ کدوم از اون یکی کم ارزش‌تر نیست و تو مجبوری موازی به اونها فکر کنی،
در ادامه این فرایند (یعنی موازی فکر کردن) مغز بازدهی خودش رو از دست میده.
فکر می‌کنم ترسِ از دست دادن یکی از اون افکار یا ایده ها باعث میشه که دونه دونه اونها رو تحلیل و حل نکنی، چون ممکنه این وسط یکی از اونها رو از دست بدی.
« شاید این جملات فقط برای خودم مفهوم داره و قابل درکه به جهت قرارداشتن تو موقعیت های مختلف اینشکلی »

بلاخره زمانی میرسه که مجبور میشی یه راهی برای خارج شدن از این بن‌بست، هنگ یا توقف مغزی پیدا کنی.
نوشتن،
نوشتن تک تک موضوعات مطرح تو مغز می‌تونست تا حدودی گره از این ماجرا باز کنه،
«فقط موضوع»
نوشتن سریع فقط موضوعات شناور تو ذهن باعت میشد ترس از دست دادن اطلاعات تو مغزم از بین بره و بتونم مجزا روی هر کدوم از موضوع هایی که یادداشت کردم فکر کنم و به نتیجه برسم.
مدتی تو note گوشی مینوشتم و بعد به فکر نوشتن یه برنامه برای این قصه افتادم، اما بعید میدونستم کسی قبل از من به این چالش بر نخورده باشه.
تو گوگل پلی شروع به جستجو کردم و بعد از بررسی و تست کلی برنامه رسیدم به «Mindly»
اپلیکیشنی که از چند سال پیش به رفیق دوران بن‌بست من تبدیل شد. رفیقی که بعد از رسیدن به پیک فکری، ذهنمو روش خالی کردم و فکرآی بی‌نتیجه رو لا به لای دایره هاش دفن می کردم.
احساس سبکیِ بعد از هربار باز و بسته کردن اون، باعث شد که تا امروز همراه من باشه.

علاوه بر این میتونید از این ابزار برای یادداشت کردن ایده هاتون بهره ببرید یا فکر های مرتبط به همِ تو ذهنتون رو به اون منتقل کنید و خیال خودتون رو از بابت فراموش نشدن اونها راحت کنید.

 

امیدوارم به کارِتون بیاد.

#یا_علی

 

گسترش روز افزون شبکه های اجتماعی در جوامع، باعث ایجاد ایده های جدیدی در راستای مدیریت بهتر زمان بر مبنای مقدار استفاده از اپلیکیشن‌های روی گوشی شده که با ارائه گزارش از تعداد دفعات استفاده از برنامه‌ها به تفکیک روز، ماه یا یک بازه مشخص، افراد را از مقدار استفاده از اپ های مختلف آگاه می کنند.

 

برای درک مقدار زمان تلف شده‌ام طی روز در اینستاگرام، لازم نبود به ریاضی یا علوم آماری مسلط باشم،
یک نگاه به گزارش های نموداری استفاده‌ام از اینستاگرام همانا و فکر تغییر این روند همان.

 

حساب کردم اگه مقدار زمانی که هرروز به چک کردن اینستاگرام اختصاص میدم رو به فکر کردن، ایده پردازی و نهایتا تهیه پروپوزال برای راه اندازی یه استارت آپ اختصاص بدم، میتونم بعد از یه زمان حدودا دو ماهه یک پروپوزال و یک پلن تجاری برای راه اندازی یه استارت آپ داشته باشم.

 

خوشبختانه این ایده در حد فکر باقی نموند و به مرحله اجرا رسید،

 

یعنی تو این حدود دو ماهی که از پاک کردن اپلیکیشن اینستاگرام از روی گوشیم میگذره، علاوه بر اینکه تو طول روز تمرکز بیشتری روی کارهام دارم، تونستم یه ایده رو پرورش بدم، پلنش رو بچینم، تیم سازی کنم و اون رو به مرحله اجرای تست فاز یک برسونم،
الان که دارم این مطلب رو مینویسم، فاز یک در حال پیاده سازی هست.

 

در واقع از وقتی اپ اینستاگرام رو پاک کردم، اندازه پیاده سازی یه استارت آپ کوچیک وقتم آزاد شد.

 

پ.ن:
داشتم این مطلبی که نوشتم رو از بالا ری‌ویو میکردم، یاد تبلیغات تنتاک افتادم 😐
یاد اون جمله معروف ترک سیگار هم افتادم که میگه : «میدونستی اگه پولی که تا الان دادی به سیگار رو نگه میداشتی الان یه بنز داشتی؟»
ولی جدا قصدم انتقال تجربه شخصیم بود و اینکه اندازه خودم توجه شما رو هم به #عمرتون که داره تلف میشه جلب کنم

 

+ و اینکه قطعا خیلی ها حواسشون به زمانشون هست، این مطلب برای مثل «من» هاست
یا علی